zaterdag 21 februari 2015

Het begin van mijn schoolcarrière

Mijn moeder had mij vroeger wakker gemaakt dan anders. Ik wist niet wat er aan de hand was. ze zei dat ik voor het eerst naar school ging. Ik had geen idee wat ik mij hierbij moest voorstellen. Op de school aangekomen zag ik allemaal spelende kinderen. Op de speelplaats stonden allemaal speeltuigen. toen kwam er een vrouw bij ons en mijn mama liet me bij haar achter. De vrouw pakte me bij de hand en liep met mij over de speelplaats. Een bal rolde voor mijn voeten en ik moest hem terug schoppen. Ik verloor hierbij mijn evenwicht en kon mij maar net rechthouden aan de juffrouw, maar mijn boterhammen vielen op de grond. De andere kinderen begonnen te lachen. Er kwamen twee meisjes op me af en ze hielpen mij, al verstond ik niet wat ze zeiden. Gedurende heel de speeltijd hebben zij zich om mij bekommerd. Ik stond erg in de belangstelling. We zaten op een bank en er stonden veel mensen rondom ons. Toen ging er een bel. De andere kinderen gingen weg en ik wist niet wat doen tot er een anderen mevrouw mij kwam halen en mij naar mijn klasgenoten bracht. Ze waren veel kleiner dan ik. Voor mijn jas weg te hangen had ik van de juf het sterretje gekregen en dit was overal mijn afbeelding. In de klas vertelde de leerkracht ons een verhaaltje. Veel heb ik er niet van verstaan, want ik lette niet echt op. Na het verhaaltje mochten we gaan spelen. Ik wou niet echt spelen, ik was meer gefascineerd door een kindje met vleugels dat in een boom hing. Een kindje had het laten bewegen en ik dacht dat het kindje in de boom wou vliegen, maar niet weg kon door het touw waarmee het in de boom hing. Ik ging het halen en nam het uit de boom. Ik gooide het in de lucht zodat het weg kon vliegen, maar het viel kapot op de grond. Ik begon te wenen en bleef dit de hele dag doen. de leerkracht had mij naar de directrice gestuurd waar mijn mama mij is komen halen. Ze was niet echt blij thuis. Ik wou niet terug naar school, maar ik moest toch gaan. Ellen en Sophie bekommerde zich nog steeds om op school, maar ik moest van hen allerlei taken uitvoeren. Ze misbruikte mij een beetje. In de klas knutselde we veel al was ik er niet goed in. Voor te kleuren gebruikte ik donkere kleuren en kon dit niet binnen de lijntjes. Boetseren mocht ik zelfs van de juf niet meer na één keer te geboetseerd te hebben. Ik was altijd als eerste klaar, zodat ik weg kon gaan bij de rest. Ooit mocht ik een vogel in kleuren en was heel fier op min tekening en ging met mijn tekening bij Sophie en Ellen en liet hem zien. Ze vonden het mooi en vroegen of ik ook eens wou vliegen. Ik wou dit dolgraag en probeerde te vliegen, maar viel op de grond. er liep bloed uit mijn neus. Toen ik wat later weer naar school ging werd ik nog meer gepest. ze hadden een nieuwe bijnaam voor mij bedacht. Ik wou niet meer naar buiten gaan. Ik wou in de klas blijven en toen ik hoorde dat een jongen in de klas mocht blijven nadat hij gebloed had, ben ik naar de wc gegaan en heb ik ervoor gezorgd dat ik ook bloedde. Thuis was mijn moeder zeer kwaad ze begon te roepen. Zo luid zelfs dat Hans kwam kijken of alles in orde was. Wat later kreeg zij ook nog het nieuws dat haar papa kanker had en dat hij ons wou zien. We gingen naar hem toe ik was gefascineerd door de reis en ontdekte voor het eerst de bus. Op de plaats aangekomen twijfelde mama of ze wou gaan, maar ik ben meteen gaan lopen. Ik liep onbewust naar de straat van mijn grootvader. Ik stopte bij een huis waar ik een kanarie door het raam zag. een vrouw kwam naar buiten. Ze herkende Anna en begon  met mama te praten. Ze vroeg of ik mee wou gaan naar de kanarie, maar mama zei dat het niet kon, omdat we nog bij grootvader moesten gaan.

4 opmerkingen:

  1. Zijn bloedneus had een andere oorzaak, hij kreeg geen bloedneus doordat hij wou proberen vliegen voor Sophie en Ellen nadat zij zijn tekening van de vogel hadden gezien. Hij kreeg een bloedneus doordat de pestkoppen zijn tekening afpakten, hij probeerde zijn tekening terug te nemen maar daarbij struikelde hij en kreeg hij een bloedneus. Door die bloedneus ontdekte hij inderdaad dat bloed een goede remedie was om weg te blijven van school.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oei dan zal ik dit verkeerd begrepen hebben. Ik weet wel nog dat hij zijn tekening liet zien aan Sophie en Ellen en dat hij op een bank gaan staan was. Ik dacht dat hij toen gevallen was. Dat de pestkoppen zijn tekening hadden afgepakt heb ik den ik dan over het hoofd gezien.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, dat kan gebeuren. Maar dit was wel nog eens een voorbeeld dat Arend gepest werd en dat school dus ook een plaats werd waar hij niet graag was. Door dat vallen mag hij tijdens de speeltijd ook binnen gaan zitten, hij merkt dus dat bloeden zijn voordelen heeft. Als hij bloedt mag hij in de klas blijven en wordt hij niet gepest.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Overal waar hij kwam begonnen er zaken te komen die er voor zorgden dat hij er niet graag kwam. Veel zorgde het er ook voor dat zijn moeder kwaad was achteraf. Ik begreep wel waarom hij liever binnen wou zitten, want er werd toch te veel misbruik van hem gemaakt. Ik vond dat de school hieraan iets had mogen doen dat de grotere kinderen hem zo aan het uitbuiten waren.

    BeantwoordenVerwijderen